•?•?•?• • • • • • • • •?•?•?•
سوره نحل آیه ۱۲۸
• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
آیه۱۲۸) إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَالَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ
. . . . . . .?.?.?. . . . . . . .
آیه۱۲۸) خداوند با كسانی است كه تقوا پیشه كرده‌اند، و كسانی كه نیكوكارند.
• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
تفسیر آیه۱۲۸) آخرین آیه مورد بحث، که سوره نحل با آن پایان مى گیرد به نُهمین و دهمین برنامه، اشاره کرده، مى گوید:
✨۹ ـ خداوند با کسانى است که تقوا را پیشه کنند (إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا).
تقوا در همه ابعاد، و در مفهوم وسیعش، از جمله، تقوا در برابر مخالفان، یعنى حتى در برابر دشمن باید اصول اخلاق اسلامى را رعایت کرد، با اسیران معامله اسلامى نمود، با منحرفان رعایت انصاف و ادب کرد، از دروغ و تهمت پرهیز نمود.
و حتى در میدان جنگ همان گونه که در اصول تعلیمات جنگى اسلام وارد شده است، باید تقوا و موازین اسلامى را حفظ کرد: به بى دفاعان نباید حمله کرد، متعرض کودکان و پیران از کار افتاده نباید شد، چهارپایان را نباید از بین برد ، مزارع را نباید نابود کرد، آب را نباید بر روى دشمن بست، خلاصه، تقوا و رعایت اصول عدالت، در برابر دوست و دشمن عموماً باید انجام گیرد و اجرا شود (البته موارد استثنائى که بسیار نادر است از این حکم خارج مى باشد).
✨۱٠ ـ و خداوند با کسانى است که نیکوکارند (وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ).
چنانکه قرآن در سایر آیات بیان کرده، گاهى، باید پاسخ بدى را به نیکى داد، و دشمن را از این طریق شرمنده و شرمسار نمود چرا که: این کار پر خصومت ترین دشمنان و أَلَدُّ الْخِصام را به دوست مهربان و وَلِىٌّ حَمِیم مبدل مى سازد!
احسان و نیکى، اگر به موقع و در جاى خود، انجام پذیرد، یکى از بهترین روشهاى مبارزه است، و تاریخ اسلام، پر است از مظاهر این برنامه، رفتارى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) با مشرکان مکّه بعد از فتح نمود، معامله اى که با وحشى قاتل حمزه کرد، برخوردى که با اسیران بدر داشت، رفتارى که با یهودیانى که انواع اذیت و آزار را درباره او روا مى داشتند، انجام داد، و همچنین نظائر این برنامه در زندگى على(علیه السلام) و سایر پیشوایان بزرگ، خود بیانگر این دستور اسلامى است.
?جالب این که: در نهج البلاغه در خطبه معروف همّام ـ که مرد زاهد و عابد و هوشیارى بود ـ مى خوانیم: هنگامى که از امیرمؤمنان على(علیه السلام) تقاضاى دستور جامعى در زمینه صفات پرهیزگاران کرد، امام تنها به ذکر همین آیه قناعت فرمود: و گفت: اتَّقِ اللَّهَ وَ أَحْسِنْ فَإِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ: تقوا را پیشه کن، و نیکى نما که خدا با کسانى است که پرهیزکار و نیکوکارند .
گرچه این سؤال کننده عاشق حق، عطش و تقاضایش با این بیان کوتاه فرو ننشست، و امام(علیه السلام) ناچار به بیان مشروحترى پرداخت و جامعترین خطبه را در زمینه صفات پرهیزکاران که از یکصد خصلت تجاوز مى کند بیان فرمود، ولى، این مقدار از جواب کوتاه نخستین امام(علیه السلام)، استفاده مى شود که: این آیه در واقع فهرستى است از تمام صفات پرهیزکاران.
☀دقت در مواد دهگانه برنامه فوق، که تمام خطوط اصلى و فرعى برخورد با مخالفان را مشخص مى کند نشان مى دهد: از تمام اصول منطقى، عاطفى، روانى، تاکتیکى و خلاصه، همه امورى که سبب نفوذ در مخالفین مى گردد استفاده شده است.
ولى با این حال، اسلام، هرگز نمى گوید: تنها به منطق و استدلال، قناعت کنید، بلکه، در بسیارى از موارد ضرورت پیدا مى کند، در مقابل توطئه هاى دشمن، عملاً وارد میدان شویم، در صورت لزوم، در مقابل خشونتها به خشونت توسل جوئیم، و در برابر توطئه ها به ضد توطئه پردازیم، اما حتى در این مرحله نیز، باید اصل عدالت و اصول تقوا و اخلاق اسلامى به دست فراموشى سپرده نشود.
و اگر مسلمانان در برابر مخالفان خود، این برنامه جامع الاطراف را به کار مى بستند، شاید اسلام امروز، سراسر جهان یا بخش عمده آن را فرا گرفته بود. تفسیر نمونه)
• • • • • • • • • • •?
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
