??======================??
 سوره آل عمران آیه۱۱۸ 

==============================
آیه۱۱۸) يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَآءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ

——————–???———————
آیه۱۱۸)ای كسانی كه ایمان آورده‌اید! محرم اسراری از غیر خود، انتخاب نكنید! آنها از هرگونه شرّ و فسادی در باره شما، كوتاهی نمی‌كنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید. (نشانه‌های) دشمنی از دهان (و كلام) شان آشكار شده؛ و آنچه در دلهایشان پنهان می‌دارند، از آن مهمتر است. ما آیات (و راه‌های پیشگیری از شرّ آنها) را برای شما بیان كردیم اگر اندیشه كنید!

==============================
تفسیر آیه۱۱۸) بیگانگان را محرم اسرار خود نسازید
این آیه به دنبال آیاتى که مناسبات مسلمانان با کفار را بیان کرد، به یکى از مسائل حساس اشاره کرده و ضمن تشبیه لطیفى به مؤمنان هشدار مى دهد، مى فرماید: اى کسانى که ایمان آورده اید! غیر از هم مسلکان خود، دوست و هم رازى انتخاب نکنید، و بیگانگان را از اسرار و رازهاى درونى خود با خبر نسازید (یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِکُمْ لا یَأْلُونَکُمْ خَبالاً).
بِطانَة در لغت، به معنى لباس زیرین است، و مقابل آن ظهارة به معنى لباس روئین مى باشد. و در اینجا کنایه از محرم اسرار است.
و خَبال در اصل، به معنى از بین رفتن چیزى است، غالباً به زیان هائى که در عقل انسان اثر مى گذارد، گفته مى شود.
یعنى کفار شایستگى دوستى شما را ندارند، و نباید آنان دوست و محرم اسرار شما باشند. کفار در رساندن شر و فساد نسبت به مسلمانان کوتاهى نمى کنند.
هرگز سوابق دوستى و رفاقت آنها با شما مانع از آن نیست که به خاطر جدائى در مذهب و مسلک، آرزوى زحمت و زیان شما را در دل خود نپرورانند، بلکه پیوسته علاقه آنها این است که شما در رنج و زحمت باشید (وَدُّوا ما عَنِتُّمْ).
آنها براى این که شما از مکنونات ضمیرشان آگاه نشوید، و رازشان فاش نگردد، معمولاً در سخنان و رفتار خود مراقبت مى کنند، و با احتیاط و دقت حرف مى زنند.
ولى با وجود این، آثار عداوت و دشمنى از لابلاى سخنان آنها آشکار است (قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ).
گاه به طور نا خودآگاه سخنانى بر زبان مى آورند، که مى توان گفت همانند جرقه ایست از آتش پنهانى دل هاى آنها، و مى توانید از آن، به ضمیر باطن آنان پى ببرید.
?این آیه حقیقتى را بیان مى کند که امیر مؤمنان(علیه السلام) در سخنان خود توضیح فرموده است، آنجا که مى فرماید: ما أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً اِلاّ ظَهَرَ فِى فَلَتاتِ لِسانِهِ وَ صَفَحاتِ وَجْهِهِ: هیچ کس در ضمیر باطن، رازى را پنهان نمى دارد، مگر این که از رنگ چهره و لابلاى سخنان پراکنده و خالى از توجه او آشکار مى شود .
خلاصه این که: خداوند بدین وسیله طریقه شناسائى باطن دشمنان را نشان داده، و از ضمیر باطن و راز درونیشان خبر مى دهد، و مى افزاید: آنچه از عداوت و دشمنى در دل خود پنهان کرده اند، بمراتب از آنچه بر زبان مى آورند بزرگ تر است (وَ ما تُخْفی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ).
سپس اضافه نموده: ما براى شما این آیات را بیان کردیم، اگر در آن تدبر کنید (قَدْ بَیَّنّا لَکُمُ الآْیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ).
به وسیله آن مى توانید دوست خود را از دشمن خویش تمیز دهید، و راه نجات از شرّ دشمنان را پیدا کنید.
تفسیر نمونه)

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=? 

?این ماه را نگه دار
بگذار در تو بتابد

خداحافظی نکن از این ماه ، از ماه خدا که یازده ماه دیگر سال نیز همچنان ماه خداوند است.
آخر کدام روز و کدام شب و کدام هفته و کدام ماه است که از آن خدا نباشد؟
خدا را نبوس و کنارش نگذار. خدا را لای تقویم نگذار، خدا را لای کتاب نگذار، خدا را سر طاقچه نگذار.

این سفره را جمع نکن، این سفره جمع ناشدنی ست.
این مهمانی را بر هم نزن، این مهمانی تمام نا شدنی ست.
با این برکت ها بدرود نکن، این تبرک ها نا منتهی ست.

اصلا کدام سفره است که صاحبش خدا نباشد؟
کدام جشن و سرور و شور و شادمانی ست که بر پاکننده اش او نباشد؟
کدام خیر و برکت و خجستگی ست که از دست او نباشد؟

???

این ماه را با خود نگه دار، بگذار در تو بتابد.
این فصل را با خود نگه دار، بگذار در تو بروید.
این عید را با خود نگه دار ، بگذار در تو بخندد…

#عرفان_نظرآهاری
‏

وداع ماه رمضان

بار سفر را بسته اي، اي ماه پرفيض خدا
دلها پر از اندوه و غم، عزم سفر داري چرا
ياد خوش ايام تو، ياد تراويح و قيام
از دل نخواهد شد برون، اي ماه تقوا و صيام

ياد سحرگاه و غروب ، ياد نماز نيمه شب
آن بيقراري هاي ما، در ماه شعبان و رجب
تا تو بياي سوي ما ، مهمان دلهامان شوي
اما چه زود اينها گذشت، حالا تو داري ميروي

افسوس و صدافسوس ازين ماهي كه رفت اي دوستان
افسوس از اين شبهاي قدر، افسوس ازين عمرگران
حيران و دل خونم خدا، اين لحظه هاي آخرش
حيران چو طفلي بينوا، در جستجوي مادرش

قدرش ندانستيم و رفت، اين ماه قران و نماز
درهاي دوزخ بسته بود ، درهاي جنت باز باز
يا رب خدايا درگذر، از اين همه وزر و گناه
از جرم و از تقصير ما، اين واپسين ايام ماه

ما را ز درگاهت نران ، تنهاي تنها ميشويم
با كوله باري از گناه، بدبخت و رسوا ميشويم
ما را ز درگاهت نران ، شايد وداع آخر است
اين شيشه تا سال دگر ، شايد كه افتاد و شكست

?قبولی طاعات وعبادات ‌عید تان مبارک