?? پیامبر اکرم (ص):

✍ وقتی عقل کامل شود، سخن گفتن کم می شود.

? وسایل الشیعه، جلد۱۲، صفحه۱۹۲

#سخن

?آیات 7⃣9⃣و8⃣9⃣و9⃣9⃣سوره مبارکه حجر

?↩️وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ‏
?↩️فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ‏
?↩️وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى‏ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ

?ترجمه?
(اى پیامبر!) البتّه ما مى ‏دانیم كه سینه‏ ات بواسطه آنچه مى‏ گویند، تنگ مى ‏شود.
پس (براى تقویت خود) پروردگارت را با سپاس و ستایش به پاكى یاد كن و از سجده كنندگان باش.
و پروردگارت را پرستش كن تا آنكه یقینى (مرگ)، تو را فرارسد.

?نکته ها?
در میان مفسران مشهور آن است كه مراد از «یقین» در این آیات، مرگ یعنى یقینى ‏ترین امر نزد بشر است. همان گونه كه در آیه ‏ى 46 سوره مدّثر نیز از زبان كفّار آمده كه: «و كنّا نكذب بیوم الدین حتّى اتانا الیقین» ما معاد را تا لحظه مرگ تكذیب مى‏كردیم. گرچه معناى یقین، مرگ نیست، ولى مرگ زمینه‏اى براى یقین پیدا كردن است، چون هنگام فرارسیدن مرگ تمام پرده ‏ها كنار رفته و انسان به واقعیات یقین پیدا مى ‏كند.
بعضى از منحرفان آیه «واعبد ربّك حتّى یاتیك الیقین» را دستاویز قرار داده و مى ‏گویند: اگر به یقین رسیدى، دیگر عبادت لازم نیست!. غافل از آنكه خطاب آیه به پیامبرصلى الله علیه وآله است كه از روز اوّل به یقین رسیده بود ودر برابر تطمیع وتهدیدهاى كفّار مى ‏فرمود: اگر ماه را در یك دستم و خورشید را در دست دیگرم قرار دهید، دست از وظیفه‏ ى خود برنمى‏ دارم، ولى با آن یقین تا آخرین لحظه عمر عبادت مى ‏كرد.

?پيام ها ↪️

1⃣↩️ اگر بدانیم رنج ما زیر نظر خداست، تحمّل مشكلات آسان مى‏شود. «نعلم»

2⃣↩️ظرفیّت تمام افراد حتّى انبیا محدود است. «یضیق صدرك»

3⃣↩️گاهى لجاجت و یاوه‏ گویى، سعه‏ صدردارترین افراد را در فشار قرار مى ‏دهد. «یضیق صدرك» با آنكه خداوند فرموده: «الم نشرح لك صدرك»

4⃣↩️سینه پیامبر در جنگ‏ها تنگ نشد، ولى از حرف‏ها دلگیر شد. «یضیق صدرك بمایقولون»

5⃣↩️ دواى فشار روحى وروانى، نماز، سجده، تسبیح و حمد خداوند است. «یضیق… فسبّح بحمد ربّك… واعبد» (ابن عباس مى ‏گوید: هرگاه پیامبرصلى الله علیه وآله غمگین مى‏شد، به نماز برمى ‏خاست.)(45)

6⃣↩️مهمتر از عبادت، استمرار آن است. «واعبد ربّك حتّى یاتیك الیقین »

7⃣↩️تداوم بر بندگى حق، سبب پیدا شدن یقین است. «واعبد … یاتیك الیقین»

?45) تفسیر نمونه.

?

پیامبراکرم (صلى الله علیه وآله) فرمودند:
کسى که چیزى را مى داند و به آن عمل نمى کند و از دانش خود بهره نمى گیرد، مجازاتش در قیامت از همه شدیدتر است.

بحارالانوار، جلد 2، صفحه 38

,,مبعث نشانه‌ی مهرورزی خدا با خاکیان و باران رحمت بی حد او بر زمینیان است. روز مبعث، قیامت و محشررمحشرروز مرگ  اندیشه‌های خرافی است. روز مرگ توهّم و خیالات باطله‌ای‌ست که انسانیت را به بردگی کشانده است. روزی است که نقاب و پرده‌های قداست از چهره‌ی استحمار و مفتیان و علمداران دروغینِ دین‌ساز برداشته می‌شود,,,
مبعث روز عزای هبل و تمام خدایانِ دست‌ساز بشری‌ست. مبعث روزی‌ست که دریای روح محمد به تلاطم می‌افتد و موج‌های بلند این اقیانوس، تاریخ بشریت را درمی‌نوردد. محمد اسوه و الگوی همه‌ی تسلیم‌شدگان و مسلمانان است. او معلمی است که از شاگردانش در همه‌ی ادوار زمان و در هر مکان که هستند، بعثتی تازه می‌خواهد تا سر از سجده‌ی هر بتی و هر بت‌سازی بردارند، دل به خداوند بسپارند و فریبِ تاریکی و نیرنگ اصحاب ظلمت را نخورند و برای وحدت همه ادیان بکوشند.

روز مکارم اخلاق ،
رسالت بر محور رحمت ،
تبدیل تمام جهل به تمام علم بر عالمیان فرخنده و مبارک باد

امام علی علیه السلام:

هيچ عملى نزد خداوند، محبوب تر از نماز نيست، پس هيچ كار دنيايى شما را در وقتنماز به خود مشغول ندارد.

خصال، صفحه 621

?

??????????????
??????????????

سوره انبیا آیه۱۰۷ 

..*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*..

?آیه۱۰۷} «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ»

. . . . . . .????. . . . . . .

?آیه۱۰۷} و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.

..*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*..
?تفسیر آیه۱۰۷} پیامبر رحمت براى جهانیان
از آنجا که آیات گذشته، بشارت حکومت روى زمین را به بندگان صالح مى داد، و چنین حکومتى مایه رحمت براى همه مردم جهان است در نخستین آیه مورد بحث، به رحمت عامه وجود پیامبر(صلى الله علیه وآله) اشاره کرده مى گوید: ما تو را جز براى رحمت جهانیان نفرستادیم (وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ).
عموم مردم دنیا، اعم از مؤمن و کافر همه، مرهون رحمت تو هستند; چرا که نشر آئینى را بر عهده گرفته اى که سبب نجات همگان است، حال، اگر گروهى از آن استفاده کردند و گروهى نکردند این مربوط به خودشان است و تأثیرى بر عمومى بودن رحمت نمى گذارد.
این درست به آن مى ماند که: بیمارستان مجهزى براى درمان همه دردها با پزشکان حاذق و انواع داروها تأسیس کنند، و درهاى آن را به روى همه مردم بدون تفاوت بگشایند، آیا این وسیله رحمت براى همه افراد آن اجتماع نیست؟ اما اگر بعضى از بیماران لجوج خودشان از قبول این فیض عام امتناع کنند، تأثیرى بر عمومى بودن آن نخواهد داشت.
و به تعبیر دیگر، رحمت بودن وجود پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى همه جهانیان، جنبه مقتضى و فاعلیت فاعل دارد، و مسلماً فعلیت نتیجه، بستگى به قابلیت قابل نیز دارد.
تعبیر به عالَمین: جهانیان آن چنان مفهوم وسیعى دارد که تمام انسان ها را در تمام اعصار و قرون، شامل مى شود و لذا این آیه را اشاره اى بر خاتمیت پیامبر اسلام مى دانند; چرا که وجودش براى همه انسان هاى آینده تا پایان جهان، رحمت و رهبر و پیشوا و مقتدا است، حتى این رحمت، از یک نظر شامل فرشتگان نیز مى شود.
✨حدیث جالبى در اینجا نقل شده که این عمومیت را تأئید مى کند حدیث این است، هنگامى که این آیه نازل شد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) از جبرئیل پرسید: هَلْ أَصْابَکَ مِنْ هذِهِ الرَّحْمَةِ شَىْءٌ: آیا چیزى از این رحمت عائد تو شد ؟
جبرئیل در پاسخ عرض کرد: نَعَمْ، إِنِّى کُنْتُ أَخْشى عاقِبَةَ الاْ َمْرِ، فَآمَنْتُ بِکَ، لِما أَثْنَى اللّهُ عَلَىَّ بِقَوْلِهِ: ذِى قُوَّة عِنْدَ ذِى الْعَرْشِ مَکِیْنٌ: من از پایان کار خویش بیمناک بودم، اما به خاطر آیه اى که در قرآن بر تو نازل شد، از وضع خود مطمئن شدم آنجا که خداوند مرا با این جمله مدح کرده ذِى قُوَّة عِنْدَ ذِى الْعَرْشِ مَکِیْنٌ: جبرئیل نزد خداوند خالق عرش، بلند مقام و بلند مرتبه است .
به هر حال، در دنیاى امروز که فساد، تباهى، ظلم و بیدادگرى از در و دیوار آن مى بارد، آتش جنگ ها در هر سو شعله ور است، و چنگال زورمندان بیدادگر حلقوم مستضعفان مظلوم را مى فشارد، در دنیائى که جهل، فساد اخلاق، خیانت و ظلم و استبداد و تبعیض هزار گونه نابسامانى آفریده، آرى، در چنین جهانى مفهوم رَحْمَةً لِلْعالَمِین بودن پیامبر، از هر زمانى آشکارتر است، چه رحمتى از این بالاتر که برنامه اى آورده که عمل به آن نقطه پایانى است بر همه این ناکامى ها، بدبختى ها و سیه روزى ها، آرى او و دستوراتش، برنامه و اخلاقش، همه رحمت است، رحمتى براى همگان و تداوم این رحمت، سرانجامش حکومت صالحان با ایمان بر تمام معموره زمین، خواهد بود. {تفسیر نمونه}

. * . * . * . * . * .???

آقا بيا روضه‌ےموسی بن جعفر است

چشمانمان زداغ مصيباتشان تر است
جامه سياه بر تن و بر جان شرار آه
دلها به ياد غصه او پر زآذر است
افتاده است بی کس و تنها، غريب وار
مردےکه با تمامی خلقت برابر است