•?•♦•✨•✨•✨•✨•✨•♦•?•
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
 سوره غاشیه آیه۱۷ 

• • • • • • • • ✨✨✨• • • • • • • •
آیه۱۷) أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ

?♦ • • • • • • • • • • • • • •♦?

آیه۱۷) آیا آنان به شتر نمی‌نگرند كه چگونه آفریده شده است؟!
• • • • • • • • ✨✨✨• • • • • • • •
تفسیر آیه۱۷) به شتر نگاه کن که خود آیتى است!
در آیات گذشته، بحث هاى فراوانى پیرامون بهشت و نعمت هایش آمده بود، اما در آیات مورد بحث، سخن از کلید اصلى وصول آن همه نعمت ها که معرفة اللّه است به میان آمده، و با ذکر چهار نمونه از مظاهر قدرت خداوند، از خلقت بدیع خدا، و دعوت انسان به مطالعه درباره آنها راه ورود به بهشت را نشان مى دهد، در ضمن، اشاره اى است به قدرت بى پایان خدا که کلید حل مسأله معاد است.
نخست، مى فرماید: آیا آنها به شتر نمى نگرند که چگونه آفریده شده ؟!
(أَ فَلایَنْظُرُونَ إِلَى الاِْبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ).
در این که: چرا در اینجا قبل از هر چیز بر مسأله آفرینش شتر تکیه شده است، مفسران سخنان بسیار دارند، ولى پیدا است که روى سخن در مرحله اول به اعراب مکّه بود که شتر همه چیز زندگى آنها را تشکیل مى داد، و شب و روز با آن سر و کار داشتند.
از این گذشته، این حیوان ویژگى هاى عجیبى دارد که او را از حیوانات دیگر ممتاز مى کند، و به حق آیتى است از آیات خدا، از جمله این که:
?۱ ـ بعضى از چهارپایان تنها از گوشتشان استفاده مى شود، بعضى دیگر غالباً از شیرشان، بعضى، تنها به درد سوارى مى خورند، و بعضى براى باربرى.
اما، شتر حیوانى است که تمام این جهات در آن جمع است، هم گوشتش قابل استفاده است، و هم شیرش، هم از آن براى سوارى و هم باربرى استفاده مى شود.
?۲ ـ شتر، نیرومندترین و با مقاومت ترین حیوانات اهلى است، بار زیادى با خود مى برد، و عجب این که به هنگامى که خوابیده است، بار سنگینى را بر او حمل مى کنند، و او با یک حرکت برمى خیزد و روى پا مى ایستد، در حالى که چهارپایان دیگر قدرت بر چنین کارى را ندارند.
?۳ ـ شتر، مى تواند روزهاى متوالى (حدود یک هفته الى ده روز) تشنه بماند، و در مقابل گرسنگى نیز تحمل بسیار دارد.
?۴ ـ شتر، مى تواند هر روز مسافتى طولانى راه را طى کند، و از زمین هاى صعب العبور، و شنزارهائى که هیچ حیوانى قادر بر عبور از آن نیست بگذرد، و به همین دلیل عرب ها آن را کشتى بیابان ها ! مى نامند.
?۵ ـ شتر، از نظر تغذیه بسیار کم خرج است، و هر گونه خار و خاشاکى را مى خورد.
?۶ ـ شتر، در شرائط نامناسب جوى در میان طوفان هاى بیابان که چشم و گوش را کور و کر مى کند، با وسائل خاصى که خداوند در پلک ها، گوش ها و بینى او آفریده مقاومت مى کند، و به راه خود ادامه مى دهد!
?۷ ـ شتر، با تمام قدرتى که دارد، از رام ترین حیوانات است به طورى که یک کودک خردسال مى تواند مهار یک قطار شتر را در دست گرفته، و هر جا که خاطر خواه او است ببرد.
خلاصه این که: ویژگى هاى این حیوان، چنان است که دقت در آفرینش او انسان را متوجه خالق بزرگى مى کند، که آفریننده چنین موجودى است، آرى، قرآن مى گوید: آیا این گمشدگان وادى غفلت، به اسرار شگفت انگیز این موجود، اندیشه نمى کنند، تا راهى به حق یافته و از بیراهه بازگردند.
ناگفته پیدا است: منظور از نظر در جمله أَ فَلا یَنْظُرُونَ نگاه کردن عادى نیست ، بلکه نگاهى است توأم با تفکر، اندیشه و دقت.
تفسیرنمونه)

•••••••••••••••••••••••

#سیره_شهدا

#بیت_المال

بهش گفتم « توی راه که برمی گردی، یه خورده کاهو و سبزی بخر. » گفت « من سرم خیلی شلوغه، می ترسم یادم بره. روی یه تیکه کاغذ هرچی می خوای بنویس، به م بده. » همان موقع داشت جیبش راخالی می کرد. یک دفترچه ی یاداشت و یک خودکار در آورد گذاشت زمین. برداشتمشان تا چیزهایی که می خواستم تویش بنویسم یک دفعه به م گفت« ننویسی ها! » جا خوردم. نگاهش که کردم، به نظرم کمی عصبانی شده بود. گفتم « مگه چی شده؟ » گفت « اون خودکاری که دستته مال بیت الماله. » گفتم « من که نمی خوام کتاب باهاش بنویسم. دو – سه تا کلمه که بیش تر نیست. » گفت «نه. »

یادگاران، جلد سه، کتاب شهید مهدی باکری، ص 23

امام علی علیه السلام:

هر كه پرگويى كند، به هذيان گويى كشانده شود.

ميزان الحكمه جلد10 صفحه193

▪ •-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•▪

سوره حجر آیه۲۱

………………………………………………….
آیه۲۱) وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَآئِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُٓ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ

•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•
آیه۲۱) و خزائن همه چیز، تنها نزد ماست؛ ولی ما جز به اندازه معیّن آن را نازل نمی‌كنیم!

………………………………………………….
تفسیر آیه۲۱) آخرین آیه مورد بحث، در حقیقت به پاسخ سؤالى مى پردازد که: براى بسیارى از مردم پیدا مى شود و آن این که چرا خداوند آن قدر از ارزاق و مواهب در اختیار انسانها نمى گذارد که بى نیاز از هر گونه تلاش و کوشش باشند.
مى فرماید: خزائن و گنجینه هاى همه چیز نزد ما است، ولى ما جز به اندازه معین آن را نازل نمى کنیم (وَ إِنْ مِنْ شَیْء إِلاّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاّ بِقَدَر مَعْلُوم).
بنابراین، چنان نیست که قدرت ما محدود باشد، و از تمام شدن ارزاق وحشتى داشته باشیم، بلکه منبع و مخزن و سرچشمه همه چیز نزد ما است، و ما توانائى بر ایجاد هر مقدار در هر زمان داریم، ولى همه چیز این عالم حساب دارد و ارزاق و روزیها نیز به مقدار حساب شده اى از طرف خدا نازل مى گردد.
لذا در جاى دیگر از قرآن مى خوانیم: وَ لَوْ بَسَطَ اللّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِی الأَرْضِ وَ لکِنْ یُنَزِّلُ بِقَدَر ما یَشاءُ: اگر خداوند روزى را بى حساب براى بندگانش بگستراند از جاده حق منحرف مى شوند و ظلم و ستم مى کنند و لکن به اندازه اى که مى خواهد نازل مى گرداند .
کاملاً روشن است: تلاش و کوشش براى زندگى علاوه بر این که تنبلى و سستى و دل مردگى را از انسانها دور مى سازد: و حرکت و نشاط مى آفریند، وسیله بسیار خوبى براى اشتغال سالم فکرى و جسمى آنها است، و اگر چنین نبود و همه چیز بى حساب در اختیار انسان قرار داشت، معلوم نبود دنیا چه منظره اى پیدا مى کرد؟
یک مشت انسانهاى بى کار، با شکمهاى سیر، و بدون هیچگونه کنترل، غوغائى به پا مى کردند، چرا که مى دانیم مردم این جهان همچون انسانهاى بهشتى نیستند که هر گونه شهوت و خودخواهى و غرور و انحراف از دل و جانشان شسته شده باشد، بلکه انسانهائى هستند با همه صفات نیک و بد که باید در کوره این جهان قرار گیرند و آبدیده شوند، و چه چیز بهتر از تلاش و حرکت و اشتغال سالم مى تواند آنان را آبدیده کند.
بنابراین، همان گونه که فقر و نیاز، انسان را به انحراف و بدبختى مى کشاند بى نیازى بیش از حد نیز منشا فساد و تباهى است.
تفسیر نمونه)

•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•▪ 

امام على عليه السلام:

بهترين زندگى را كسى دارد، كه مردم در زندگى او خوب زندگى كنند
إنَّ أحسَنَ النّاسِ عَيشا مَن حَسُنَ عَيشُ النّاسِ في عَيشِهِ

غررالحكم حدیث 3636

#پیام_فرمانده

? امام صادق(ع) مرد مبارزه بود

?«امام صادق(ع) در اواخر دوران بنی‌امیه، شبکه‌ی تبلیغاتی وسیعی را که کار آن، اشاعه‌ی امامت آل‌علی(ع) و تبیین درست مسأله‌ی امامت بود، رهبری می‌کرد.»

امام خامنه ای ۵۸/۳/۲۱

—————–(???) —————–

سوره بلد / آیه۴ 

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
آیه۴) لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ

———————–?———————-
آیه۴) كه ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او پر از رنجهاست)!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
تفسیر آیه۴) مى فرماید: مسلماً ما انسان را در رنج آفریدیم (لَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسانَ فی کَبَد).
کَبَد به گفته طبرسى در مجمع البیان در اصل، به معنى شدت است، و لذا هنگامى که شیر غلیظ شود تَکَبَّدَ اللَّبَنُ مى گویند.
ولى، به گفته راغب در مفردات ، کبد (بر وزن حسد) به معنى دردى است که عارض کبد (جگر سیاه) انسان مى شود و سپس، به هر گونه مشقت و رنج اطلاق شده است.
ریشه این لغت هر چه باشد، مفهوم فعلى آن همان رنج و ناراحتى است.آرى، انسان از آغاز زندگى، حتى از آن لحظه اى که نطفه او در قرارگاه رحم واقع مى شود، مراحل زیادى از مشکلات و درد و رنج ها را طى مى کند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت، و سپس جوانى، و از همه مشکل تر دوران پیرى، مواجه به انواع مشقت ها و رنج ها است، و این است طبیعت زندگى دنیا، و انتظار غیر آن داشتن اشتباه است، اشتباه، و به گفته شاعر عرب:
طُبِعَتْ عَلى کَدِر وَ أَنْتَ تُرِیْدُها *** صَفْواً عَنِ الأَقْذارِ وَ الأَکْدارِ؟
وَ مُکَلِّفُوا الأَیّامِ ضِدَّ طِباعِها *** مُتَطَلِّبٌ فِى الْماءِ حَذْوَةَ نار!
طبیعت جهان بر کدورت است و تو مى خواهى * از هر گونه کدورت و ناپاکى پاک باشد؟
هر کس دوران جهان را بر ضد طبیعتش بطلبد * همچون کسى است که در میان امواج آب، شعله آتش جستجو مى کند !
نگاهى به زندگى انبیاء و اولیاء اللّه نیز نشان مى دهد، زندگى این گل هاى سرسبد آفرینش نیز، با انواع ناملائمات و درد و رنج ها قرین بود، هنگامى که دنیا براى آنها چنین باشد، وضع براى دیگران روشن است.
و اگر افراد یا جوامعى را مى بینیم که، به ظاهر درد و رنجى ندارند یا بر اثر مطالعات سطحى ما است، و لذا وقتى نزدیکتر مى شویم، به عمق درد و رنج هاى همین صاحبان زندگى مرفه آشنا مى گردیم، و یا این که: براى مدتى محدود و زمانى استثنائى است که قانون کلى جهان را بر هم نمى زند.
تفسیر نمونه)

——————————