?جزء چهاردهم?

?آیه1⃣2⃣سوره مبارکه حجر

?⬅️وَإِن مِّن شَىْ‏ءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ

?ترجمه?
و هیچ چیز نیست مگر آنكه منابع و گنجینه‏ هاى آن نزد ماست و ما جز به مقدار معین فرو نمى ‏فرستیم‏

?‌نکته ها?
در آیات متعدّد به مسئله اندازه‏ گیرى در خلقت موجودات اشاره شده است، از جمله:
«قد جَعَل اللَّه لكلّ شى‏ء قدرا»(9)
«كل شى‏ء عنده بمقدار»(10)
«و خلق كلّ شى‏ء فقدره تقدیرا»(11)
در آیه ‏ى 27 سوره شورى‏ مى ‏خوانیم كه اگر خداوند رزق بندگانش را توسعه دهد، آنان دست به تجاوز مى ‏زنند، به همین دلیل به مقدارى كه صلاح مى ‏داند، به هركس مى ‏دهد. آیه مورد بحث نیز اشاره به همین معناست.

?شاید مراد از خزائن، اسباب و عناصر و امكانات بالقوه باشد كه خداوند در وجود هر موجودى قرار داده است.
جمله «ان من شى‏ء الاّ عندنا خزائنه» شامل هر آفریده ‏اى مى‏ شود. مثلاً توان و قدرت بینایى و شنوایى نیز در نزد خدا، سرچشمه و خزینه‏ اى دارد كه به مقدار معین از آن به ما مى ‏رسد، مثلاً اگر او بخواهد ما مى ‏توانیم صداى پاى مورچه را در آن طرف كره زمین بشنویم. ضمناً علوم امروز كشف كرده كه هر نباتى داراى وزن مخصوص است كه هرگاه كمى عناصر و اجزاى آن كم و زیاد شود، دیگر آن گیاه نخواهد بود.

?نزول گاهى از مكان بالاست، نظیر نزول باران و گاهى از مقام بالاست، نظیر آیه «و انزلنا الحدید»(12) كه به معناى آفرینش آهن است. در این آیه مى‏خوانیم كه نعمت‏ها اندازه و حساب دارد و مقدار هر یك معلوم است، «بقدر معلوم» و در آیات و روایات بعضى از عوامل آن بیان شده است.
تلاش انسان‏ها مى ‏تواند در تعیین رزق مؤثر باشد؛ داشتن اخلاق خوب، تخصّص عالى، سعه صدر، حسن نیّت و سوز و دعاى نیكان مى ‏تواند در آن مقدار معلوم مؤثر باشد.

?9) طلاق، 3.
?10) رعد، 8.
?11) فرقان، 2.
?12) حدید، 25.

?پيام ها ↘️↘️

1⃣⬅️ هستى، سرچشمه و منبعى دارد كه در اختیار خداست وتنها بخشى از آن به دست ما مى ‏رسد كه ما از آن آگاهیم. «عندنا خزائنه»

2⃣⬅️چیزى در هستى، بدون اندازه معین آفریده نشده است. «بقدر معلوم»

3⃣⬅️ خزائن الهى متعدّد و نزول رحمت او تدریجى است. «نُنزله» (تنزیل به معناى نزول تدریج است)

4⃣⬅️ خزائن الهى دائمى است، چون هرچه نزد اوست، باقى است.(13) «عندنا خزائنه»

5⃣⬅️به سراغ غیر خدا نروید، زیرا كه هر چه بخواهید سرچشمه‏ اش نزد خداست. «عندنا خزائنه»

6⃣⬅️داشتن، دلیل مصرف كردن نیست، بلكه در مصرف باید حكمت و ظرفیّت و ده‏ها نكته دیگر را در نظر گرفت. «و ما ننزله الا بقدر معلوم»

7⃣⬅️ همه منابع هستى براى بشر، كشف نشده است. «عندنا خزائنه»

?13) عنداللَّه‏باق» نحل، 96.

??پیامبر صلی الله علیه
‌
? #رجب، ماه بارش رحمت الهی است، خداوند در این ماه،
رحمت خود را بر بندگانش فرو میریزد. ☔

‌
? میزان الحکمه، جلد۴، صفحه۳۹۷

پیامبر خدا (ص):
‌
?گریه از رحمت است و فریاد از شیطان?
‌
?نهج_الفصاحه

?

#وقت_نمازت_نگذره

امام صادق(ع):
سجده شكر برهرمسلمانى واجب است،با آن نمازت را كامل و پروردگارت را خشنود مى سازى و فرشتگان را به شگفتى مى آورى.

معاشرت با نابخردان اخلاق رافاسد و رقابت با

عقلا؛ اخلاق رااصلاح مینماید 

و مردم متفاوتند 

و هر کس برحسب طینت خودرفتارمیکند.

    عوالم العلوم ج۲۳ص۲۷۹

هزار و یک اسم داری و من از آن همه اسم “لطیف” تو را دوست تر دارم که یاد ابر و ابریشم و عشق می افتم.
خوب یادم هست از بهشت که آمدم، تنم از نور بود و پر و بالم از نسیم.
بس که لطیف بودم، توی مشت دنیا جا نمی شدم.  
اما زمین تیره بود. کدر بود، سفت بود و سخت. دامنم به سختی اش گرفت و دستم به تیرگی اش آغشته شد. و من هر روز قطره قطره تیره تر شدم و ذره ذره سخت تر. من سنگ شدم و سد و دیوار.
دیگر نور از من نمی گذرد،
دیگر آب از من عبور نمی کند،
روح در من روان نیست و جان جریان ندارد.
حالا تنها یادگاری ام از بهشت و از لطافتش، چند قطره اشک است که گوشه ی دلم پنهانش کرده ام، گریه نمی کنم تا تمام نشود، می ترسم بعد از آن از چشم هایم سنگ ریزه ببارد.
یا لطیف ! 
این رسم دنیاست که اشک، سنگ ریزه شود و روح، سنگ و صخره؟
این رسم دنیاست که شیشه ها بشکند و دل های نازک شرحه شرحه  
شود؟
وقتی تیره ایم، وقتی سراپا کدریم به چشم می آییم و دیده می شویم، اما لطافت هر چیز که از حد بگذرد، ناپدید می شود. 

یا لطیف !  
کاشکی دوباره، تنها مشتی از لطافتت را به من می بخشیدی تا من می چکدیم و می وزیدم و ناپدید می شدم، مثل هوا که ناپدید است، مثل خودت که ناپیدایی…
یا لطیف!  
مشتی، تنها مشتی از لطافتت را به من ببخش…

الهی!
دلی ده که در حرص و آز بر ما باز نشود و قناعتی ده که چشم امید ما جز بروی تو باز نشود.

الهی!
دستم گیر که دست آویز ندارم و عذرم بپذیر که پای گریز ندارم.

الهی!
تحقیقی ده که از دنیا بیزار شویم و توفیقی ده که در دین استوار شویم!

خواجه عبدالله انصاری