?آیه2⃣5⃣سوره مبارکه ابراهیم

?↩️هَذَا بَلَغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِ وَلِيَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَحِدٌ وَ لِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ الْأَلْبَبِ‏

?ترجمه?
این (قرآن) پیام ‏رسا و ابلاغى براى مردم است تا به وسیله‏ ى آن، هشدار یابند و بدانند كه همانا او معبودى یكتاست و تا خردمندان پند گیرند.

?نکته ها ?
آخرین آیه‏ ى سوره ‏ى ابراهیم و اوّلین آیه‏ ى آن، درباره‏ ى نقش قرآن و رسالت آن در هدایت مردم است. در آیه‏ ى اوّل خواندیم: «كتاب انزلناه الیك لتخرج الناس من الظلمات الى النور»و در این آیه مى‏ خوانیم: «هذا بلاغ للناس…» از طرفى همانگونه كه قرآن بلاغ است پیام رسان آن نیز بلاغ است، چنانكه در آیه‏ى 54 سوره نور آمده، «ما على الرسول الا البلاغ»

?پيام ها ↪️

1⃣↩️ قرآن مایه ‏ى تبلیغ است ومبلّغین باید مایه‏‌ى تبلیغى خود را از قرآن بگیرند.«هذا بلاغ»

2⃣↩️قرآن، كتاب توحید است و از قرآن باید مُوحّد ساخته شود. «هذا بلاغ … لیعلموا انّما هو اله واحد»

3⃣↩️ابلاغ به تنهایى كافى نیست، انذار نیز لازم است. (آرى هدفِ تبلیغ، انذار است.) «ولینذروا»

4⃣↩️دانستن كافى نیست، توجه و تذكّر نیز لازم است. «لیعلموا لیذكّر»

5⃣↩️اُنس با قرآن، هم معرفت و شناخت و دید به انسان مى‏ دهد. «لیعلموا» و هم با تذكر و پند، آدمى را به اعمال خیر تشویق مى‏ كند. «لیذكّر»

6⃣↩️ قرآن، براى عموم مردم ابلاغ است، امّا تنها صاحبان عقل متذكّر مى‏ شوند و از آن پند مى ‏گیرند. «ولیذكّر اولوا الالباب» آرى اگر به رهنمودهاى قرآن با جان ودل توجّه كنیم، انسان موّحد و متذكّرى مى‏ شویم. انشاء اللَّه

?پایان سوره مبارکه ابراهیم وجزء سیزدهم