باز محرم شد و دل‎ها شکست، از غم زینب دل زهرا شکست، باز محرم شد و لب تشنه شد، از عطش خاک، کمرها شکست. آب در این تشنگی از خود گذشت، دجله به خون شد، دل صحرا شکست، قاسم و لیلا همه در خون شدند، این چه غمی بود که دنیا شکست.

محرم ماه غم نیست ماه عشق است، محرم مَحرم درد حسین است، هر دم به گوش می‎رسد آوای زنگ قافله، این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله، حلول ماه محرم، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه است.

ماه محرم ماه حزن و اندوه اهل بیت و امام عصر(عج) و برای شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت ماه بسیار غم‎باری است. ماه محرم ماه احیای دین خدا و ماه رهایی از ظلم و انحراف و بدعت و خروش بر پیرایه‌هایی بوده که به اسلام بسته شده است.

/////////

محرم شد از غم نگاهم گرفت / به سوزانترین اشک، آهم گرفت
شکست در گلو بغض سوزان من و / عطر حسین روح و جانم گرفت . . .
السّلام علیک یا ابا عبد الله . . .
::