?تاثیرات لُقمۀ حلال

ملّای روم یک عیار برای سنجش حلال یا حرام بودن روزی به ما می دهد.

?1-اگر ما به طور مستمر در دلمان احساس گرفتگی و تاریکی داریم جایی هم سفره شیطان شده ایم،تا وقتی که تو فکر و قلبت را از افکار و احساس منفی پر می کنی بدان که همنشین شیطان هستی. انسان با ورود به فضای منفی و با اندیشه های مخرب, درواقع دروازه های وجود خود را برای ورود شیطان باز می کند.

1-تا تو تاریک و ملول و تیره ای
دان که با دیو لعین همشیره ای

?2-اما نشانه لقمه حلال چه لقمه غذای جسم باشد و چه خوراک روح و جان ما آن است که نتیجه اش گرمی و روشنایی و کمال و امید و عشق و محبت نسبت به مردم است.لقمه ای که در وجود ما نور آگاهی و کمال ایجاد می کند، نتیجۀ لقمۀ حلال است.

2-لُقمه‌یی کو نور اَفْزود و کَمال
آن بُوَد آوَرْده از کَسْبِ حَلال

?3-علم و حکمت و عشق و نازک دلی زاییدۀ لقمۀ حلال است.

3-عِلْم و حِکْمَت زایَد از لُقمه‌یْ حَلال
عشق و رِقَّت آید از لُقمه‌یْ حَلال

?4-اگر صفات حسادت و نادانی و جهالت را در وجود خودت ندیدی، بِدان که به خاطر لقمۀ حلال است.در مقابل، اگر در دل ما حسد و نفرت،کینه و خشم و غفلت از معنویات موج بزند باید ریشه را در لقمه پیدا کنیم،
حتما لقمه حرام و ناصوابی خورده ایم یا روزی ناپاکی به روح و جان خود داده ایم.

4-چون زِ لُقمه تو حَسَد بینیّ و دام
جَهْل و غَفلَت زایَد، آن را دان حَرام

?5-همه ی کسانی که با آنها نشست و برخاست می کنیم،آنچه که می خوریم، می نوشیم،می خوانیم، می بینیم،می شنویم،می بوییم و…همه برای ما “لقمه” هستند،
لقمه هایی که فکر و نگرش ما به هستی و جهان بینی و نوع رفتار ما رو شکل می دهند.غذایی که می خوریم همانند بذری است که در وجود ما کاشته می شود و میوۀ آن اندیشه های ماست. غذا همانند دریا است و گوهرهای آن، افکار و اندیشه ها است.

5-لُقمه تُخْم است و بَرَش اندیشه‌ها
لُقمه بَحْر و گوهرش اندیشه‌ها

?6-حلال ترین قوتی که به ما می رسد آن است که نتیجه اش عشق و خدمت صادقانه و بی قید و شرط به همه ی انسان ها و مخلوقات و هستی و البته میل پرکشیدن به سوی جهان معناست.

6-زاید از لقمه حلال اندر دهان
میل خدمت عزم رفتن آن جهان

مراقب باشیم سر کدام سفره می نشینیم و جان و روحمان را با کدام لقمه سیر می کنیم…!