?آیه4⃣2⃣سوره مبارکه نحل

?↩️وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَآ أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ أَسَطِيرُ الْأَوَّلِينَ

?ترجمه?
وهرگاه به آنان گفته شد: پروردگارتان چه نازل كرده؟ گفتند افسانه‏ هاى پیشینیان.

?نکته ها?
كلمه «اساطیر» یا جمعِ «اُسطوره» به معناى حكایات و افسانه ‏هاى خرافى است كه به صورت مكتوب درآمده باشد، و یا جمع «اَسطار» به معناى سطرهایى كه از روى كتب پیشین، نسخه‏ب ردارى شده باشد. در قرآن این كلمه، نُه بار از زبان كفّار نقل شده كه در همه‏ ى موارد همراه كلمه‏ ى «اوّلین» است، یعنى آنها مى‏ گفتند: این حرفها تازگى ندارد، بلكه همان بافته‏ هاى پیشینیان است.

?بعضى جامعه ‏شناسان امروز نیز مذهب را زاییده جهل و خرافه مى ‏دانند، كه شاید این حرف، بخاطر بعضى خرافاتى باشد كه در میان اصولِ اصیلِ ادیان الهى، جاى گرفته و در واقع ربطى به مذهب ندارد.

?پيام ها ↪️

1⃣↩️فرستادن پیامبران و كتب آسمانى، از شئون ربوبىِ خداوند براى هدایت و تربیت مردم است. «انزل ربّكم»

2⃣↩️خوى افراد مستكبر، تحقیر كردن است، گاهى تحقیر مكتب، گاهى رهبر و گاهى امّت. «انّ اللَّه لایحب المستكبرین و اذا قیل لهم…»

3⃣↩️با آنكه تنها بخشى از قرآن، داستان است نه همه‏ ى آن، ولى همان داستان‏ها هم مربوط به اقوام و پیامبرانى است كه مردم زمان پیامبر از بیشتر آنها بى‏ خبر بودند. پس چگونه مى ‏توان به قرآن نسبت داد: «اساطیر الاولین»؟