شعرزنبورعسل و پیامبر

یک روز که پیغمبر

درگرمي تابستان 

همراه علی میرفت

 درسايه ی نخلستان 

دیدند که زنبوری

ا ز لانه ی خود زد پر

آهسته فرود آمد

بر دامن پيغمبر

بوسید عبایش را

دور قدمش پرزد 

بر خاک کف پایش 

صد بوسه ی دیگر زد 

پیغمبر ازاوپرسيد

بگو آهسته جانم 

طعم عسلت از چیست?

هرچند که میدانم 

زنبور جوابش داد:

چون نام توميگوييم

گل میکند ازنامت 

صدغنچه به کندويم 

تا نام توراهرشب

چون گل به بغل دارم

ازصبح که برمی خیزم

 در سینه عسل دارم 

از قند وشکربهتر

خوشترزنبات است این 

طعم عسل از من نیست 

طعم صلوات است این 

اللهم

      صل

           علی

                 محمد

                        وال

                              محمد

                                    و عجل

                                            فرجهم

                                       اللهم

                                  صل

                          علی

                    محمد

               وال

        محمد      

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...