?سـلام بـر اربـاب حسـیـن (ع) ?

آرام دل حضرت زهراست حسین(ع)

محبوب قلوب و شاه دلهاست حسین(ع)

مغز است محمد و علی سلولش

دل فاطمه و تمام اجزاست حسین(ع)

یوسف سر خویش را به عشقش پی کرد

از بس که جمیل و خوب و زیباست حسین(ع)

در وقت ورود خود به جنت قطعا

فرش قدمش چشم مسیحاست حسین(ع)

پیغمبر ما از چه به او “منی” گفت

چون میوه ی شاخه های طوباست حسین(ع)

ای آن که پر از وسوسه و تشویشی

آسایش قلب نا شکیباست حسین(ع)

شیرینی کام قلب شیداست حسین(ع)

مجنون شده را حضرت لیلاست حسین(ع)

از بس که کریم است ، میان گودال

با قاتل خود غرق مداراست حسین(ع)

با این همه معجزات، خود بوسه زن

دستان قلم گشته ی سقاست حسین(ع)

برخیز تو ای فتاده در چاه گناه

نومید نشو چون که تواناست حسین(ع)

در وصف حسین این سخن بس باشد:

 آرام دل زینب کبراست حسین

?ولادت آقا اباعبدالله الحسین(ع) مبارک?