عاشــق آن است که پــر می گیــرد

فقـــط از عـــشق خبــر می گیرد

از جـــگر آتـــش اگـــر می گـــیرد

عشــق را مــَـــدِ نظــر می گیـــرد

منـــطق منــطقه ی ما عـشق است

مذهــب مــطلقه ی ما عـشق است

بی دل آن اســت که دل داده بـــه تو

کار و بـارش فـقط افـتاده بــــه تو

سجــده کرده خـــود ســـجاده به تو

می رســـد آخر این جــاده بـــه تو

راهی جــاده ی مجـــنون شــدنیم

بســکه آمــاده ی مجــنون شـدنیم

مــــا هـــــمه در بــــــه در لـــیلاییم

بیــــشتر دور و بــــر لیــــــلاییم

ســــائل پشــــت در لــیــــــلاییم

زیــــر دیـــــن پــــسر لیــــــلاییم

تـــــو علـــی اکــــبر لیـــــلا هــستی

نـــــوه ی اول زهـــــرا هـــــستی

کیـــستی محـــــشر در گهـــواره

فـــاتــــح خیــــبر در گــــــهواره

یــــا کـــــه پیــــــغمبر در گــــــهواره

خـــــنده ات اکـــــبر در گـــــــهواره

هـــمه را یـــــاد نبـــــی می انداخـت

یــــــاد میـــــلاد نبــــی می انداخت