پنهانی بودن ولادت

يکي از ويژگي­هاي مهم ولادت حضرت مهدي(عج) ، مخفي بودن آن است. اين امر در سخنان معصومين: مورد اشاره قرارگرفته و باتعابير متفاوت و فراواني به آن اشاره شده است.

امام سجاد(ع) فرمود:«فِي الْقَائِمِ مِنَّا سُنَنٌ مِنْ سُنَنِ الانْبِياءِ: … وَ سُنَّةٌ مِنْ إِبْرَاهِيمَ … وَ أَمَّا مِنْ إِبْرَاهِيمَ فَخَفَاءُ الْوِلادَةِ وَ اِعْتِزَالُ النَّاسِ …»؛ [1]
«در قائم ما سنت هايي از انبيا وجود دارد: … و سنتي از ابراهيم … و اما از ابراهيم پنهاني ولادت و کناره گيري از مردم…».

امام باقر(ع) فرمود:«انْظُرُوا مَنْ تَخْفَي عَلَي النَّاسِ وِلادَتُهُ فَهُوَ صَاحِبُكُمْ »؛ [2] «بنگريد آن کس که ولادتش بر مردم پنهان است، همو صاحب شما است».

امام باقر(ع) فرمود:«انْظُرْ مَنْ لا يدْرِي النَّاسُ أَنَّهُ وُلِدَ أَمْ لا فَذَاكَ صَاحِبُكُمْ »؛ [3] «بنگريد آن کس که مردم نمي دانند او متولد شده يا نه؛ پس همو صاحب شما است».

امام صادق(ع) فرمود:«فِي الْقَائِمِ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَي بْنِ عمران(ع) فَقُلْتُ وَ مَا سُنَّةُ مُوسَي بْنِ عِمْرَانَ قَالَ خَفَاءُ مَوْلِدِهِ..» [4] «در قائم سنتي از موسي بن عمران است، گفتم: سنت موسي بن عمران چه بود؟ فرمود: مخفي_بودن_ولادت_او …».

امام صادق(ع) فرمود:«صَاحِبُ هَذَا الامْرِ تَعْمَي وِلادَتُهُ عَلَي هَذَا الْخَلْقِ لئلّا يكُونَ لاَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيعَةٌ إِذَا خَرَجَ»؛ [5] «ولادت صاحب الامر بر اين خلق پوشيده است تا چون ظهور کند، بيعت کسي بر گردنش نباشد».

امام رضا(ع) فرمود:«…حَتَّي يبْعَثَ اللَّهُ لِهَذَا الامْرِ غُلاماً مِنَّا خَفِي الْمَوْلِدِ..» [6]«تا اينکه خداوند بر انگيزد جواني از ما که داراي ولادتي پنهاني است…».

امام جواد(ع) در اين باره فرمود: «…و لكن القائم الذي يطهر الله عز و جل به الارض من أهل الكفر و الجحود و يملاها عدلا و قسطا هو الذي تخفي علي الناس ولادته …»؛[7] «اما قائمي که خداي تعالي توسط او زمين را از اهل کفر و انکار پاک سازد و آن را پر از عدل و دا د كند، کسي است که ولادتش بر مردم پوشيده…»

????[1]شيخ صدوق;، كمال الدين و تمام النعمة، ج۲، ص۵۶۷.
[2]همان، ج۱، ص۳۲۵، ح۲.
[3]نعماني، الغيبة، ص۱۶۸.
[4]كمال الدين و تمام النعمة، ج۲، ص۳۴۰، ح۱۸.
[5]همان، ص۴۷۹، ح۱.
[6]كليني ، كافي، ج۱، ص۳۴۱.
[7]كمال الدين و تمام النعمة، ج۲، ص۳۷۷، ح۲.

اللهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج
به صفای قدمت دیده گلزار شکفت

گل لبخند به شوق آمد و بسیار شکفت

خنده‌ها بر لب صد پنجره باز نشست

روشنی‌ها به دل پنجره تار شکفت

مژده آمدنت پشت جفا کار شکست

آتش عشق تو در سینه ی احرار شکفت

غم دنیا ز دل خلق جهان پای گرفت

انتظار فرجت گل شد و صد بار شکفت

در غم عشق تو می‌سوخت دل خلق جهان

آمدی این دل ما چون رُخ ازهار شکفت

چه مبارک سحری بود که از فیض رُخت

با غ‌ها جمله به رقص آمد و گلزار شکفت