وداع ماه رمضان

بار سفر را بسته اي، اي ماه پرفيض خدا
دلها پر از اندوه و غم، عزم سفر داري چرا
ياد خوش ايام تو، ياد تراويح و قيام
از دل نخواهد شد برون، اي ماه تقوا و صيام

ياد سحرگاه و غروب ، ياد نماز نيمه شب
آن بيقراري هاي ما، در ماه شعبان و رجب
تا تو بياي سوي ما ، مهمان دلهامان شوي
اما چه زود اينها گذشت، حالا تو داري ميروي

افسوس و صدافسوس ازين ماهي كه رفت اي دوستان
افسوس از اين شبهاي قدر، افسوس ازين عمرگران
حيران و دل خونم خدا، اين لحظه هاي آخرش
حيران چو طفلي بينوا، در جستجوي مادرش

قدرش ندانستيم و رفت، اين ماه قران و نماز
درهاي دوزخ بسته بود ، درهاي جنت باز باز
يا رب خدايا درگذر، از اين همه وزر و گناه
از جرم و از تقصير ما، اين واپسين ايام ماه

ما را ز درگاهت نران ، تنهاي تنها ميشويم
با كوله باري از گناه، بدبخت و رسوا ميشويم
ما را ز درگاهت نران ، شايد وداع آخر است
اين شيشه تا سال دگر ، شايد كه افتاد و شكست

?قبولی طاعات وعبادات ‌عید تان مبارک