پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

أكرِموا أولادَكُم
فرزندانتان را گرامى بداريد

مكارم الأخلاق ج 1 ص 478

فرزندان “اعتماد به نفس” را از عشقی پدرانه و “عزت نفس” را از عشقی مادرانه می آموزند.

عشق پدرانه هنگامی ظهور پیدا میکند که والدین به موازات دستاورد ها و پیشرفت های کودک او را تحسین و تشویق میکنند.

اما عشق مادرانه عشقی بدون شرط است! کودک عزیز است چون فقط هست ! فقدان عشق از نوع مادرانه باعث میشود که آدمی صرفا زمانی خود را باارزش قلمداد بکند که دستاورد خاص و ویژه ای بدست آورد.

مثلا شغل، تحصیلات، ازدواج موفق، پس انداز مالی و یا حتی زیبایی ….! اگر هیچ کدام از امتیاز های اجتماعی خود را نداشتید و یا تحت یک اتفاق آنها را از دست بدهید آیا همچنان خود را عزیز ، با عزت و ارزشمند میدانید؟!

بزرگترین هدیه ای که والدین به فرزندان خود میتوانند هدیه دهند “عزت نفس” است که در سایه عشق بدون شرط و مادرانه ساخته میشود.این عشق را هم پدر و هم مادر میتوانند نثار کودک کنند.

در این میان نیاز دختران به عزت نفس بسیار حساس تر و خاص تر جلوه میکند، چرا که دختری که عشقی مادرانه را دریافت نکرده باشد و فاقد عزت نفس باشد نمیتواند چیزی را که خود دریافت نکرده است را به فرزندش هدیه دهد!
عشق بی قید و شرط برای برخی از ما آنچنان غیر قابل درک و بیگانه است که نمیتوانیم تصوری از آن داشته باشیم.

دختران ما به غیر از مهارت آموزی و دستاورد های اجتماعی ، نیازمند بانک عاطفی غنی هستند که به آنها احساس عزیز بودن میبخشد حتی اگر بسیاری از استاندارد های بیمارگونه اجتماعی را برآورده نکنند!

نطفه احساس عزیز بودن از جایی شکل میگیرد که والدین احساس کودک را درک میکنند ، میشنوند و پاسخی مناسب به او میدهند.

عزیز بودن یعنی توجه کردن، گوش کردن ، تماس چشمی برقرار کردن ، وقت صرف کردن و بازی کردن و آغوش گرم و امن را دریغ نکردن…

عزیز بودن یعنی اشتیاق ها و رویاهات باارزش هستند و تو آزادی که هر آنچه تو را به وجد می آورد را دنبال کنی و در این راه حمایت عاشقانه ما را به عنوان والدین خواهی داشت!

باور کنید كودكى که احساس عزیز بودن و عزت نفس دارد به مراتب پیشرفت های اجتماعی غنی تر و اصیل تری را هم میتواند در آینده در عرصه های اجتماعی بدست بیاورد بدون آنکه بخواهد انرژی نازنین خود را به پای اثبات بیمارگونه خوب بودن و مورد تائید بودن هدر بدهد!

منبع: عاطفه عبدی - روانشناس