?#?

?در میان هلهله سوز و نوا گم می شود
زیر ضرب تازیانه ناله ها گم می شود

?بس که بازی می کند زنجیر ها با گردنم
در گلویم گریه های بی صدا گم می شود

?در دل شب بارها آمد نمازم را شکست
در میان قهقهه صوت دعا گم می شود

?چهار چوب پیکرم بشکسته و لاغر شدم
وقت سجده پیکرم زیر عبا گم می شود

?تازه فهمیدم چرا در وقت سیلی خوردنش
راه مادر در میان کوچه ها گم می شود

?بین تاریکی شب چون ضربه خوردم آگهم
آه در سینه به ضرب بی هوا گم می شود

?لا به لای پنجه هایش مشتی از موی سرم
بین این تصویر ها دیگر حیا گم می شود

?از یهودی ضربه خورده خوب می داند چرا ؟
گوشوارِ بچه ها در کربلا گم می شود

شهادت_امام_موسي_کاظم_عليه_السلام تسلیت ….

◼️ #امام_کاظم علیه السلام ؛

? پس از شناختِ خدا ، بهترین وسیله برایِ رسیدن به قُربِ الهی ، #نماز است…

⬛️ ▪️ 

?آیه ۸۸سوره مبارکه حجر

?↩️لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى‏ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَ جاً مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ اخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ‏

?ترجمه?
اى پیامبر به آنچه كه ما با آن گروه‏هاى از كفار را كامیاب كرده‏ ایم، چشم مدوز و بر آنان اندوه مخور و بال محبت خویش را براى مؤمنان فروگستر.

?نکته ها?
نهى، همه جا بعد ارتكاب عمل نیست، بلكه گاهى نیز براى هشدار و پیش‏گیرى است. پیامبر اكرم‌‏صلى الله علیه وآله هرگز رغبتى به دنیاى كفّار نداشت، لذا نهى خداوند، به معناى هشدار است كه دیگر مؤمنان چشم به دنیاى كفّار ندوزند.
پیامبر اكرم‏صلى الله علیه وآله فرمودند: هر كس به آنچه در دست دیگران است خیره شود همّ و غمّ او زیاد شده و ناراحتیش درمان نمى‏‌شود.(38)

??یكى از سفارشات اكید قرآن به پیامبرصلى الله علیه وآله و مؤمنان، سفارش به نرمش و رحم و صبر، نسبت به اهل ایمان است. از جمله:
«واصبر نفسك مع الّذین یدعون ربّهم»(39) با كسانى كه همواره پروردگارشان را مى‏ خوانند، شكیبایى كن،
«اذلة على المؤمنین»(40) با مؤمنان فروتن هستند،
«رحماء بینهم»(41) با همدیگر مهربانند.
«ازواج» شامل مرد وزن هر دو مى‏ شود وممكن است در اینجا منظور اصناف مردم و كفّار باشد.(42)

?38) تفسیر صافى.
?39) كهف، 28.
?40) مائده، 54.
?41) فتح، 29.
?42) تفسیر المیزان.

?پيام ها ↪️

1⃣↩️ در برابر امكانات دیگران، بر توانایى ‏ها وامكانات خود تكیه كنید. تو كه قرآن دارى، «اتیناك سبعاً» به دنیاى كفّار دل نبند، «و لا تَمُدّن…»

2⃣↩️ به نعمت‏هاى دنیوى خیره و وابسته نشوید. «لا تَمُدّنّ عینیك» (زیرا دنیا هم كم است «قلیل» هم زودگذر است «عرض» هم غنچه‏اى است كه براى كسى بطور كامل باز نمى‏شود «زهرة الحیاة الدّنیا»)

3⃣↩️خیره شدن سبب علاقه و دلبستگى مى ‏شود. (نگاه نكن تا دل اسیر نشود) «لاتمدّنّ عینیك» (گناه و انحراف را باید از سرچشمه جلوگیرى كرد)
زدست دیده و دل هر دو فریاد
كه هر چه دیده بیند دل كند یاد

4⃣↩️كسى مى‏ تواند مردم را به معنویّت سوق دهد، كه خود گرفتار مادیات نباشد «لاتمدّنّ عینیك» (خطاب آیه به پیامبر است)

5⃣↩️ همه‏ ى كسانى كه به سراغ دنیا مى‏ روند، به آن نمى ‏رسند. «ازواجاً منهم»

6⃣↩️براى كسانى كه قابل هدایت نیستند، نباید غصه خورد. «لاتحزن»

7⃣↩️ تواضع و نرمى در برابر دنیا ودنیاپرستان، هرگز. «لاتمدن» ولى در برابر دینداران همواره. «واخفض جناحك للمؤمنین»

8⃣↩️ رهبر و مربى باید در برابر مردم، نرمش و عطوفت داشته باشد. «واخفض»

? حدیث زیبای مولا #امیرالمومنین علیه السلام : ??

? براى آنچه از دست رفته است اندوه به دلت راه مده، كه تو را از آنچه مى آيد باز مى دارد

? غررالحكم، ح 10434

? 
❤️

<<<<<<<<<<<<<<??>>>>>>>>>>>>

سوره غافر آیه۴۰ 

<?.?.?>
آیه۴۰> «مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ»

< < < < < < ?.?.? > > > > >

آیه۴۰>هر كه بدى كند، جز به مانند آن كيفر نمى‌يابد؛ و هر كه كار شايسته كند -چه مرد باشد يا زن- در حالى كه ايمان داشته باشد، در نتيجه آنان داخل بهشت مى‌شوند و در آنجا بى‌حساب روزى مى‌يابند.

<?.?.?>

تفسیر آیه۴۰> مسأله، تنها فانى بودن این دنیا و باقى بودن سراى آخرت نیست، مسأله مهم، مسأله حساب و جزاست:
هرکس عمل بدى انجام دهد، فقط به اندازه آن به او کیفر داده مى شود، اما کسى که عمل صالحى انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالى که مؤمن باشد، وارد بهشت مى شود و روزى بى حسابى به او داده خواهد شد (مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً فَلا یُجْزى إِلاّ مِثْلَها وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَر أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیها بِغَیْرِ حِساب).
او در این سخنان حساب شده اش،
?از یکسو اشاره به عدالت خداوند در مورد مجرمان مى کند که تنها به مقدار جرمشان جریمه مى شوند.
?و از سوى دیگر، اشاره به فضل بى انتهاى او، که در مقابل یک عمل صالح پاداش بى حساب به مؤمنان داده مى شود، و هیچگونه موازنه اى در آن رعایت نخواهد شد، پاداشى که هیچ چشمى ندیده، و هیچ گوشى نشنیده، و حتى به فکر انسانى خطور نکرده است.
?و از سوى سوم، لزوم توأم بودن ایمان و عمل صالح را، یاد آور مى شود.
?و از سوى چهارم، مساوات مرد و زن در پیشگاه خداوند و در ارزشهاى انسانى.

به هر حال، او با این سخن کوتاه خود، این واقعیت را بیان مى کند که متاع این جهان، گر چه ناچیز است و ناپایدار، ولى مى تواند وسیله رسیدن به پاداش بى حساب گردد، چه معامله اى از این پرسودتر؟!
ضمناً تعبیر به مثلها اشاره به این است که مجازاتهاى عالم دیگر شبیه همان کارى است که انسان در این دنیا انجام داده است، شباهتى کامل و تمام عیار.
تعبیر به بِغَیْرِ حِساب ، ممکن است اشاره به این مطلب باشد که نگاهداشتن حساب عطایا مخصوص کسانى است که مواهب محدودى دارند، و مى ترسند اگر حساب را نگه ندارند، گرفتار کمبود شوند، اما کسى که خزائن نعمتهاى او نامحدود و بى پایان است، و هر قدر ببخشد کاستى در آن پیدا نمى شود، (زیرا هر قدر از بى نهایت بر دارند باز هم بى نهایت است!)، نیاز به حسابگرى ندارد.
✨در اینجا این سؤال پیش مى آید که، آیا این آیه، با آیه اى که مى گوید: هر کس کار نیکى انجام دهد، ده برابر پاداش به او عطا مى شود منافات ندارد؟ مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ اَمْثالِها .
در پاسخ باید به این نکته توجه کرد که، ده برابر حداقل پاداش الهى است، و لذا در مورد انفاق، به هفتصد برابر و بیشتر ارتقاء مى یابد، و سرانجام به مرحله پاداش بى حساب مى رسد، که هیچ کس جز خدا حد آن را نمى داند. <تفسیر نمونه>

>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>• ✏️
✏️ 

?✨????☘️????✨

شخصی خدمت حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) رفته ومیگوید:
یا امیرالمومنين من به علت مشغله زیاد
نمی توانم همه دعاها را بخوانم،چه کنم؟

مولا امیرالمومنین (علیه السلام) مي فرمايند:
من خلاصه ی همه ادعیه را به تو میگویم،
هر صبح که بخوانی گویی تمامی دعاها را خوانده ای:

?1-الحمدلله عَلی کُلِّ نِعمَه
?2- و اَسئَلُ لله مِن کُلِّ خَیر
?3-و اَستَغفِرُ الله مِن کُلِّ ذَنب
?4- وَاَعوذُ بِاللهِ مِن کُلِّ شَرّ

?بحارالانوار:ج۹۱ ص۲۴۲

حماسي‌ترين مرد
 

شاعر: پرويز بيگي حبيب‌آبادي
امير سرافراز ايران زمين
سوار خطر نوش فتح المبين
عقاب سفر كرده خاكيان
پرستوي نه بام افلاكيان
ملائك تو را تا خدا برده اند
ز غربت سوي آشنا برده اند
شقايق سرشت و شقايق تبار
حماسي ترين مرد اين روزگار
تو را كوه ها آرزو مي كنند
تو را قله ها جستجو مي كنند
تو با عشق عهدي دگر داشتي
سفر در مدار خطر داشتي
به سوگ تو هر بيد مجنون گريست
در آغوش اروند و كارون گريست
تو در دل حضوري دگر داشتي
دلي عاشق و شعله ور داشتي
خطر، گام هاي تو را ديده بود
كه پيوسته بر مرگ خنديده بود
سفر كردي و ناگهان پرزدي
شهيدانه بر لاله ها سرزدي
به سوگ تو پروانه ها سوختند
و در شعله ات عشق آموختند
تو با منطق كربلا سوختي
كه اين گونه آتش برافروختي
تو چون منطق كربلا داشتي
چراغ شهادت برافراشتي

منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 30 - 29