‍

پروردگارم,,
یاری ام کن تا بدانم تلاش برای فهم هدف تو، با هوش محدودم به مانند سنجش حجم اقیانوس با پیمانه است…..

بینایم کن تا بدانم که در هر وضعیت نا مطلوب,,نیکی پنهانی نهفته است….

قلبم را از نور خود سرشار کن تا از چرخش وقایع زندگی دلگیر نباشم ,,

#دوست_در_کلام_امیرالمؤمنین

?✨ امام علے ( ؏ ) ؛
همنشين خوب ↻ نعمت و
همنشين بد ↻ بلا و مصيبت
است ➣●● ✨

? شرح غرر الحكم ۳۵۶/۳

امام علی علیه السلام:  

?هرگز به دوستی که با کسی که اورا خوب نشناختی رغبت نکن. 

             غررالحکم حدیث ۱۰۱۶۷

خدا گوید ،،
انسان را به دریای آگاهی انداختم
آنگاه که آن را خروشان کنیم شنا نجاتش نخواهد داد،،
تنها باید از تلاش بایستد،
تسلیم و بی حرکت
آنگاه شناور و جاری خواهد شد.

هر چه دست و پا زدید، کافیست
سکون را بیاموزید

سکوت کنید و منتظر معجزه باشید

معجزه حضور من در خودتان،،

بساب و بسپار

دیروز،، صاحبدلی می‌گفت در سفری بودیم و من مشغول تمیز کردن اجاق گاز بودم.
جرم‌های ضخیم و بدخیمی بسته بود. سیم را برداشتم و مشغول سابیدن شدم. نمی‌دانستم که این سابیدن‌ها کی نتیجه‌ی کامل خواهد داد.
یادِ آینه‌ی زنگاربسته‌ی دل افتادم و اینکه کاش سیمی بود متناسب دل،، تا همه‌ی جرم‌های کدر را می‌سابید.
نمی‌دانم این سابیدن‌‌ها کی دل مرا صاف می‌کنند، و اصلا صاف می‌کنند؟
با خود اندیشیدم که سابیدن‌ها کار ماست و مصفاکردن دل، کار خدا.
«دلت را خانه‌ی ما کن، مصفّا کردنش با من».
کار ما این است که دستمال تمیزی برداریم و به ظرافت و تأنی، شیشه‌ی پنجره را پاک کنیم.
دمیدن صبح را باید بسپاریم به خورشید. دل را بسابیم و نتیجه را به خدا بسپاریم. سابیدن صفحه‌ی اجاق گاز،، مرا به قاعده‌‌ای سلوکی راهیاب کرد: بساب و بسپار.

                             خدا،، قریب است

قریب یعنی نزدیک و آشنا.
خدا بیگانه و دور نیست.
«در این نزدیکی است».
نزدیک است که همگان او را «تو» صدا می‌زنند و نه «شما».

نزدیک، نامِ دیگر خداست.
نامی اغلب فراموش‌شده.

نزدیکی آشنایی و انس می‌آورد.
خدا آشنا و مونس است.
از رگِ جان نزدیک‌تر است:

دوست نزدیکتر از من به من است
وین عجب‌تر که من از وی دورم
چه کنم با که توان گفت که او
در کنار من و من مهجورم
(سعدی)

نامِ دیگرِ خدا، نزدیک است:

برای رستگار شدن لازم است «قریب»‌ باشیم.
نزدیک باشیم.
به نحوی که دیگران با ما احساس بیگانگی و غرابت نکنند.
بی‌تکلّف و نگرانی، معاشر ما شوند و سفره‌ی دل باز کنند.

از اوصاف رستگاران این است که همچون خداوند، نزدیکند و انس‌پذیر. دیگران با آنها احساس آشنایی می‌کنند. با همگان آشنا هستند.

اگر نامِ دیگرِ خدا نزدیک است، پس از چه روِ طالبِ قُرب و نزدیکی به خدا هستیم؟
نزدیک شدن به خدا، یعنی آگاهی و شعور به نزدیکی او.
حضور قلب به این نزدیکی و قُرب.

اگر خدا نزدیک است و ، نزدیک‌تر از جان، آن‌وقت سخنِ آندره‌ژید در مائده‌های زمینی، چه گویا و درست است:

«آرزو مکن که خدا را جز در همه جا، در جای دیگر بیابی…
خدا همان است که در پیش روی ماست. تنها خداست که نمی‌توان در انتظارش بود.
در انتظار خدا بودن، یعنی در نیافتن اینکه او را هم اکنون در وجود خود داری.»

قریب، نامِ دیگر خداست.

✍️ صدیق قطبی

دعايی زیبا از بابا طاهر :

خدایا دانشی ده ؛ غم نگیرم،
بده آرامشی ؛ ماتم نگیرم،
خدایا از شهامت بی نصیبم،
شهامت ده که آرامش بگیرم،
خدایا ؛ این تفاوت بر من آموز،
که در گمراهی مطلق نمیرم،

ابرها به آسمان تكيه ميكنند، درختان به زمين و انسانها به مهربانی يكديگر…
گاهی دلگرمی يک دوست چنان معجزه ميكند كه انگار خدا در زمين كنار توست.
جاودان باد سايه دوستانی كه شادی را علتند نه شريک،
و غم را شريكند نه دليل…❤️?