?اتمـام حـجّـت بـر همگـان‏

??حضرت سجّاد عليه السلام در دعاى وداع شهر رمضان از صحيفه سجّاديّه عرض می‏كند:

 «درى از رحمت خود را به روى بندگانت باز فرمودى و نام آن را توبه گذاشتى و همگان را به آن خواندى و فرمودى به سوى خدا باز گرديد بازگشت اصلاح كننده؛ پس چه عذرى براى كسى باقى میماند كه در اين باب داخل نگردد پس از باز بودنش».  راستى «… فَلِلَّهِ ا لْحُجَّةُ ا لْبلِغَةُ …»؛ «براى خداست حجّت و دليل رسا».

هيچ كس حجّتى بر خدا ندارد اگر بگويد شهوت بر من غالب شد و هواى نفس مرا به گناه واداشت، به او پاسخ می‏دهند: مگر نه درِ توبه باز بود؟ چرا باز نگشتى استغفار كنى تا رحمت خدا گناهت را بشويد.

◀تـبـديـل سيـّئـه بـه حسنـه‏

??از رشته‏هاى رحمت رحيميّه حق، تبديل گناه به ثواب است در اثر توبه كامل؛ چنان كه صريح قرآن مجيد است كه نسبت به كسانى كه توبه حقيقى بكنند، دلسوخته باشند و با آه و ناله كثافتهايشان را شستشو داده باشند، می‏فرمايد:

 «ايشانند كه خداوند گناهانشان را به حسنه تبديل می‏فرمايد». نه تنها گناه پاك می‏شود بلكه جاى آن حسنه و نيكى ثبت می‏گردد.

جز رحمت حق چه تعبيرى می‏شود كرد؟

?انت الّذى فتحت لعبادك باباً الى عفوك و سمّيته التّوبة … فما عذر من اغفل دخول ذلك المنزل بعد فتح الباب (صحيفه سجّاديّه/ دعاى ۴۵/ فراز ۱۰/۱۱

 انعام: ۱۴۹سراى ديگر، ص: ۷۲ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ