?غیبـت‌از‌بزرگتــرین‌گنـاهـان‌اسـت

  ??گفتيم: سرمايه بزرگ انسان در زندگى، حيثيت و آبرو و شخصيت او است، و هر چيز آن را به خطر بيندازد، مانند آن است كه جان او را به خطر انداخته باشد، بلكه گاه ترور شخصيت، از ترور شخص، مهم تر محسوب مى شود، و اينجا است كه گاه گناه آن از قتل نفس، نيز سنگين تر است. يكى از فلسفه هاى تحريم غيبت اين است كه: اين سرمايه بزرگ بر باد نرود، و حرمت اشخاص در هم نشكند، و حيثيت آنها را لكه دار نسازد، و اين مطلبى است كه اسلام آن را با اهميت بسيار تلقى مى كند. نكته ديگر اين كه، «غيبت» ، «بد بينى» مى آفريند، پيوندهاى اجتماعى را سست مى كند، سرمايه اعتماد را از بين مى برد، و پايه هاى تعاون و همكارى را متزلزل مى سازد. مى دانيم اسلام براى وحدت و يكپارچگى جامعه اسلامى، و انسجام و استحكام آن، اهميت فوق العاده اى قائل است، هر چيز اين وحدت را تحكيم كند، مورد علاقه اسلام است، و هر چيز آن را تضعيف نمايد، منفور است، و غيبت يكى از عوامل مهم تضعيف است. از اينها گذشته، «غيبت» بذر كينه و عداوت را در دل ها مى پاشد، و گاه سرچشمه نزاع هاى خونين و قتل و كشتار مى گردد. 

?⛔خلاصه اين كه: اگر در اسلام غيبت به عنوان يكى از بزرگ ترين گناهان كبيره شمرده شده، به خاطر آثار سوء فردى و اجتماعى آن است. در روايات اسلامى، تعبيراتى بسيار تكان دهنده در اين زمينه ديده مى  شود، كه نمونه اى از آن را ذيلاً مى آوريم: پيغمبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) فرمود: اِنَّ الدِّرْهَمَ يُصِيْبُهُ الرَّجُلُ مِنَ الرِّبا اَعْظَمُ عِنْدَ اللّهِ فِى الْخَطِيْئَةِ مِنْ سِتٍّ وَ ثَلاثِيْنَ زَنْيَة، يَزْنِيْهَا الرَّجُلُ! وَ اَرْبَى الرِّبا عِرْضُ الرَّجُلِ الْمُسْلِمِ!: «درهمى كه انسان از ربا به دست مى آورد، گناهش نزد خدا از سى و شش زنا بزرگ تر است! و از هر ربا بالاتر، آبروى مسلمان است»! اين مقايسه، به خاطر آن است كه «زنا» هر اندازه قبيح و زشت است، جنبه «حق اللّه» دارد، ولى «رباخوارى» ، و از آن بدتر ريختن آبروى مردم از طريق غيبت، يا غير آن، جنبه «حق الناس» دارد. در حديث ديگرى آمده است: 

?☀روزى پيامبر(صلى الله عليه وآله) با صداى بلند خطبه خواند و فرياد زد: يا مَعْشَرَ مَنْ آمَنَ بِلِسانِهِ وَ لَمْ يُؤْمِنْ بِقَلْبِهِ! لاتَغْتابُوا الْمُسْلِمِيْنَ، وَ لاتَتَّبِعُوا عَوراتِهِمْ، فَاِنَّهُ مَنْ تَتَّبَعَ عَوْرَةَ اَخِيْهِ تَتَّبَعَ اللّهُ عَوْرَتَهُ، وَ مَنْ تَتَّبَعَ اللّهُ عَوْرَتَهُ يَفْضَحَهُ فِى جَوْفِ بَيْتِهِ!؟ : «اى گروهى كه به زبان ايمان آورده ايد و نه با قلب! غيبت مسلمانان نكنيد، و از عيوب پنهانى آنها جستجو ننمائيد، زيرا كسى كه در امور پنهانى برادر دينى خود جستجو كند، خداوند اسرار او را فاش مى سازد، و در دل خانه اش رسوايش مى كند»! و در حديث ديگرى آمده است كه خداوند به «موسى» وحى فرستاد: مَنْ ماتَ تائِباً مِنَ الْغِيْبَةِ فَهُوَ آخِرُ مَنْ يَدْخُلُ الْجَنَّةِ، وَ مَنْ ماتَ مُصِرّاً عَلَيْها فَهُوَ اَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ النّارَ!: «كسى كه بميرد در حالى كه از غيبت توبه كرده باشد، آخرين كسى است كه وارد بهشت مى شود، و كسى كه بميرد در حالى كه اصرار بر آن داشته باشد، اولين كسى است كه وارد دوزخ مى گردد»! و نيز در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) مى  خوانيم : الْغِيبَةُ أَسْرَعُ فِي دِينِ الرَّجُلِ الْمُسْلِمِ مِنَ الْآكِلَةِ فِي جَوْفِهِ!: 

??«تأثير غيبت در دين مسلمان، از خوره در جسم او سريع تر است»! اين تشبيه، نشان مى دهد كه غيبت، همانند خوره، كه گوشت تن را مى  خورد و متلاشى مى كند، به سرعت ايمان انسان را بر باد مى دهد، و با توجه به اين كه انگيزه هاى غيبت، امورى همچون حسد، تكبر، بخل، كينه توزى، انحصار طلبى و مانند اين صفات زشت و نكوهيده است، روشن مى شود كه چرا غيبت و از بين بردن آبرو و احترام مسلمانان از اين طريق، اين چنين ايمان انسان را بر باد مى دهد (دقت كنيد). روايات در اين زمينه در منابع اسلامى بسيار زياد است، كه با ذكر حديث ديگرى اين بحث را پايان مى دهيم امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: مَنْ رَوَى عَلَى مُؤْمِن رِوَايَةً يُرِيدُ بِهَا شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوَّتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ أَعْيُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَايَتِهِ إِلَى وَلَايَةِ الشَّيْطَانِ فَلَا يَقْبَلُهُ الشَّيْطَانُ!: «كسى كه به منظور عيب جوئى و آبروريزى مؤمنى سخنى نقل كند، تا او را از نظر مردم بيندازد، خداوند او را از ولايت خودش بيرون كرده، به سوى ولايت شيطان مى فرستد، و اما شيطان هم او را نمى پذيرد»! تمام اين تأكيدات، و عبارات تكان دهنده، به خاطر اهميت فوق العاده  اى است كه اسلام براى حفظ آبرو، و حيثيت اجتماعى مؤمنان ، قائل است، و نيز به خاطر تأثير مخربى است كه غيبت در وحدت جامعه، و اعتماد متقابل و پيوند دل ها دارد، و از آن بدتر اين كه، «غيبت» عاملى است براى دامن زدن به آتش كينه و عداوت و دشمنى و نفاق و اشاعه فحشاء در سطح اجتماع; چرا كه وقتى عيوب پنهانى مردم از طريق غيبت آشكار شود، اهميت و عظمت گناه از ميان مى رود، و آلودگى به آن آسان مى شود.  

? سُوره مبارڪه حــجــرات آیه۱۱/۱۲ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ