,,یا تطمئن القلوب العارفین،،

هر گاه به وسعت آسمان عشقت مینگرم، آرامش جانم افزون میشود، و آنگاه که چشم دلم تار میشود، حال دلم دگرگون میشود.

خدایا،،، توفیقی ده که در فراز و فرود روزگار اسیر غفلتِ چشم تار نگردم،
پرودگارا، سوره مهربانی وآیه های همزبانی را در ضمیر جانم میکارم، و با سِرشکِ اشتیاقم سیرابش میکنم،

الهی،،، محصول این مجال را در باورم بی زوال بگردان،
یا الله،، هر گاه شَبم از ستاره های روشنت تهی میشود، ترسی شفاف تمام وجودم را مچاله میکند، خدایا،،، آرامش روشن آفتابت را در آغوشِ اشک مهتابم برقرار کن،
یا غفار، در این سکوتِ سحر، قنوت بصرم را میهمان گل واژه هایِ روشنِ قمرت قرار ده، که در شوکت کلام مرعوب خدعه مقام نشوم,,,
یا جلال،جراحتِ شوم نا امیدی جان را به مرحم سبز روسفیدی ایمان التیام ببخش،
و پرنیان آرزو را در آسمان آبرو جاودانه کن،
یا انیس العارفین، به حرمت کلام بارانِ انتظار، که بر گونه سرخ فامِ سروقامتانِ سحر قرار میبارد سوگند، ما را از تنهایی دهشت روزگار رهایی بخش,,
(آمین)