??⚘﷽ در محضرقـُران
?نـابـیـنـایـی‌درون‌‌وبـرون”
??براى كسانى كه از ياد خدا روى مى گردانند دو مجازات در آيات فوق تعيين شده: يكى معيشت ضنك در اين جهان است كه در نكته قبل به آن اشاره شد و ديگرى نابينائى در جهان ديگر. بارها گفته ايم: عالم آخرت تجسم وسيع و گسترده اى از عالم دنيا است، و همه حقايق اين جهان در آنجا به صورت متناسبى مجسم مى گردد، آنها كه چشم جانشان در اين عالم از ديدن حقايق نابيناست، در آنجا چشم جسمشان نيز نابينا خواهد بود، لذا هنگامى كه مى گويند: ما قبلاً بينا بوديم; چرا نابينا محشور شديم؟ به آنها گفته مى شود: اين به خاطر آن است كه آيات الهى را به دست فراموشى سپرديد (و اين حالت انعكاس آن حالت است). در اينجا اين سؤال پيش مى آيد: ظاهر بعضى از آيات قرآن آن است كه همه مردم در قيامت «بينا» هستند و به آنها گفته مى شود: نامه اعمالتان را بخوانيد (اقْرَأْ كِتابَكَ) يا اين كه گنهكاران آتش جهنم را با چشم خود مى بينند (وَ رَأَى الْمُجْرِمُونَ النّارَ ) اين تعبيرات با «نابينا» بودن گروهى چگونه سازگار است؟
?? بعضى از مفسران بزرگ، گفته اند وضع آن جهان با اين جهان متفاوت است چه بسا افرادى نسبت به مشاهده بعضى از امور بينا هستند و از مشاهده بعضى ديگر نابينا!، و به نقل مرحوم «طبرسى» از بعضى از مفسران: أَعْمى عَنْ جَهاتِ الْخَيْرِ لايَهْتَدِى لِشَىْء مِنْها: «در برابر آنچه خير و سعادت و نعمت است نابينا هست و آنچه عذاب و شرّ و مايه حسرت و بدبختى است بينا مى باشد» چرا كه نظام آن جهان با نظام اين جهان متفاوت است. اين احتمال، نيز وجود دارد كه آنها در پاره اى از منازل و مواقف نابينا هستند و در پاره اى بينا مى شوند. ضمناً منظور از فراموش شدن مجرمان در جهان ديگر اين نيست كه خداوند آنها را فراموش مى كند، بلكه روشن است منظور معامله فراموشى با آنها است، همان گونه كه در تعبيرات روزمره خود داريم اگر كسى به ديگرى بى اعتنائى كرد، مى گويد: چرا ما را فراموش كردى؟!
? سُوره مبارڪه طه‌بخشی آیه۱۲۵/۱۲۶ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
