?جزء چهاردهم?
?آیات 6⃣2⃣و7⃣2⃣سوره مبارکه حجر
?⬅️وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَنَ مِن صَلْصَلٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
?⬅️وَالْجَآنَّ خَلَقْنَهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ
?ترجمه?
وهمانا ما انسان را از گِلى خشك، از گِلى سیاه متغیر و بو گرفته، آفریدیم.
وقبل از انسان، جنّ را از آتشى سوزان و نافذ آفریدیم.
⚜نکته ها⚜
«صلصال» به گِل خشك و نپخته اى گویند كه هرگاه در آن دمیده شود، صداى صوت از آن برخاسته مى شود.(14) «حَمَأ» به گِل تیره رنگ و «مسنون» به معناى متغیر است.
«سموم» به باد داغى گفته مىشود كه مثل سمّ در عمق جان انسان اثر مى گذارد.
?این آیه، یا اشاره به آفرینش اوّلین انسان یعنى حضرت آدم است، «خلقتنى من نار و خلقته من طین»(15) و یا مراد سیر آفرینش همه انسانهاست كه مواد زمین از طریق غذا و نطفه به صورت انسان درمى آید، همان گونه كه در سوره كهف آیه 37 مى خوانیم كه انسان در آغاز خاك، سپس نطفه و سپس به صورت انسان درمىآ ید. «اكفرت بالذّى خلقك من تراب ثمّ من نطفة ثمّ سواك رجلاً»(16)
در فرهنگ قرآن، جنّ موجودى مكلّف است كه مورد خطاب خداوند قرار گرفته است، «یا معشر الجن و الانس» و قرآن را مى فهمد. در اوّلین آیه از سوره جنّ مى خوانیم: «استمع نفر من الجنّ» گروهى از جنّ قرآن را گوش كردند.
جنّ همانند انسان داراى شهوت است. چنانكه درباره زنان بهشتى مى خوانیم كه آنها باكره هستند، نه انسانى با آنها آمیزش كرده و نه جنّى. «لمیطمثهن انسٌ قبلهم و لاجان»(17) و طبق این آیه آفرینش آن از آتش و قبل از انسان بوده است. چنانكه ابلیس از جنّ است، «كان من الجنّ» وهمانند دیگر كافران از جنّ به دوزخ مى رود. «لَاَملاَن جهنّم من الجنّة والنّاس اجمعین»(18)
?14) تفسیر المیزان.
?15) ص، 76.
?16) كهف، 37.
?17) الرحمن، 74.
?18) هود، 119.
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
