جانم به قربانت اى پنهانى که از میان ما بیرون نیستى …
جانم به قربانت اى دور از نظرى که از ما دور نیست…
جانم به قربانت اى آرمان هر مشتاقى که آرزویت کنند…
جانم به قربانت اى کسی که کسی عزتتش برتو برترى نگیرد..
جانم به قربانت اى مجد و شوکت ریشه دارى که همطراز ندارد …
جانم به قربانت اى نعمت دیرینه اى که شبیه ندارد…
جانم به قربانت اى قرین شرف و بزرگوارى که برابر ندارد
تا کى سرگردان تو باشم اى مولاى من ؟ و تا کى و به چه زبانى وصف تو گویم و راز دل کنم؟! کى مى شود که از آب وصل تو سیراب گردیم… تشنگى ما به داراز کشید!
کى مى شود که تو ما را ببینى و ما تو را بینیم… کی می رسد روزی که پرچم نصرتت را برافراشته باشى و مردم آن را مشاهده کنند… کی مى شود ما ببینیم آن روزى راکه گرداگردت را گرفته و تو رهبرمان باشى… زمین را پر از عدل و داد کنى ، به دشمنانت خوارى و کیفر را بچشانى و سرکشان و منکران حق را نابود کنى… ریشه گردنکشان را بزنى ، اساس ستمکاران را برکنى و ما بگوییم:
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ. اَللّهُمَّ اَنْتَ کَشّافُ الکُرَبِ وَالْبَلْوى بنفسی انت من مغیب لم یخل منا…..(۱)…
مواریث پیامبران و معصومین علیهم السلام در نزد امام مهدی (عج) ۲
حضرت ابراهیم علیه السلام
ابراهیم علیه السلام هنگامی که در آتش افکنده شد ، جبرئیل برایش جامه‌ای از بهشت آورد. قائم عجل اللَّه فرجه نیز همان جامه را هنگامی که قیام کند خواهد پوشید . در کتاب کمال الدین از مفضّل از امام صادق علیه السلام آمده که فرمود : آیا می‌دانی جامه یوسف چه بود ؟ گفتم : نه . فرمود : وقتی برای ابراهیم علیه السلام آتش افروختند ، جبرئیل علیه السلام یکی از جامه‌های بهشتی را آورد و بر او پوشانید ، پس با آن جامه گرمی و سردی به او اثر نمی‌کرد ، و چون هنگام وفاتش رسید ، آن را در بازو بندی قرار داد و بر اسحاق آویخت ، و اسحاق هم بعداً آن را بر یعقوب آویخت ، و هنگامی که یوسف متولد شد یعقوب آن را بر او آویخت ، و این در بازوی او بود تا بر او گذشت آنچه گذشت ، و هنگامی که یوسف علیه السلام آن پیراهن را از بازوبند بیرون ساخت ، یعقوب بوی آن را شنید ، و همین است که خداوند به حکایت از او فرموده : « اِنّی لَاجِدُ ریحَ یُوْسُفَ لَوْلا اَنْ تُفَنِّدُونِ »(۲) ؛ همانا من بوی یوسف را می‌شنوم اگر مرا به کم عقلی نسبت ندهید.
این همان پیراهنی است که از بهشت نازل شده بود. عرض کردم: فدایت شوم ، پس این پیراهن به که می‌رسد ؟ فرمود : به اهل آن و پیراهن همراه قائم ماست هنگامی که خروج نماید . سپس فرمود : هر پیغمبری که علمی یا چیزی را وارث بود ، به محمد صلی الله علیه وآله وسلم رسیده است. (۳)
صحیفه ابراهیم علیه السلام
امام صادق‌علیه السلام فرمود: «خداوند هیچ چیز به پیامبران نداد مگر اینکه آن را به محمّدصلی الله علیه وآله نیز عطا کرد. آن صحفی که قرآن درباره‌اش فرمود: صحف ابراهیم و موسی ، نزد ماست».(۴)
حضرت محمد صلی الله علیه وآله و سلم
عمامه و پیراهن رسول خداصلی الله علیه وآله
حضرت مهدی علیه السلام هنگام ظهور، عمامه سفید جدّش پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله را بر سر می نهد(۵) و پیراهن خون آلود او را – در جنگ احد – می پوشد.
امام صادق علیه السلام به یعقوب بن شعیب فرمود: «آیا نمی خواهی پیراهن قائم آل محمّدعلیهم السلام را که در روز ظهور به تن می کند، به تو نشان دهم؟
عرض کردم: آری. آن حضرت صندوقی را خواست که برای او آوردند و پیراهنی از آن بیرون آورد و در مقابل یعقوب باز کرد.
یعقوب می‌گوید: ناگاه چشمم به آستین چپ پیراهن افتاد که آغشته به خون بود. آن حضرت فرمود: «این پیراهن رسول خداصلی الله علیه وآله است. روزی که دندان‌های پیشین آن حضرت را شکستند، این پیراهن را پوشیده بود. قائم‌علیه السلام با همین پیراهن قیام می‌کند.»
یعقوب می‌گوید: خون‌ها را بوسیدم و به چشم کشیدم. آن‌گاه امام پیراهن را پیچید و در جای خود قرار داد.(۶)
شمشیر ذوالفقار پیامبرصلی الله علیه وآله
امام صادق علیه السلام داشتن سلاح های رسول خداصلی الله علیه وآله را از نشانه های امامت می داند. حارثه بن المغیره نصری گفته:به امام صادق علیه السلام عرض کردم: امام به چه چیز شناخته می شود؟ آن حضرت فرمود: «به سکینه و وقار»
عرض کردم: و دیگر به چه چیز؟ آن حضرت فرمود: «او را بوسیله شناختن حلال و حرام و نیاز مردم به او و بی نیازی او از مردم و سلاح پیامبرصلی الله علیه وآله نزد او می شناسی».(۷)
پرچم رسول خداصلی الله علیه وآله
پرچم پرافتخار پیامبرصلی الله علیه وآله که جبرئیل در روز بدر برای آن حضرت آورد و با به اهتزاز درآمدنش مسلمانان پیروز شدند، همراه مهدی خواهد بود.
حضرت علی علیه السلام نیز این پرچم را در بصره به اهتزاز درآورد وچشم فتنه را کور کرد. مؤمنان اصرار ورزیدند تا حضرت علی علیه السلام آن پرچم را در صفّین به اهتزاز درآورد، ولی آن حضرت نپذیرفت و فرمود: «این پرچمی است که بعد از من، کسی جز حضرت قائم علیه السلام آن را به اهتزاز در نمی آورد».(۸)
حضرت زین العابدین، امام سجادعلیه السلام به ابوخالد کابلی فرمود: «گویا می بینم صاحب شما بر بلندی نجف در پشت کوفه قرار گرفته است، در حالی که پرچم رسول خداصلی الله علیه وآله را برافراشته است و آن را به سوی هیچ گروهی نمی برد مگر آنکه خداوند نابودشان می سازد».(۹)
میراث امیرالمؤمنین علیه السلام
قرآنی که حضرت علی‌علیه السلام آن را گرد آورد
روزی که رسول خداصلی الله علیه وآله دار فانی را وداع گفت، حضرت علی‌علیه السلام به سفارش وی در خانه نشست تا قرآن را گرد آورد. او پس از پایان کار، قرآن را به مسجد برد و به ابوبکر عرضه کرد. عمر گفت: ای علی! این قرآن را به جای خود برگردان، ما نیازی به آن نداریم. حضرت علی‌علیه السلام آن را گرفت و به خانه برگشت. هنگامی‌که عمر به خلافت رسید. روزی به علی‌علیه السلام گفت: اگر بخواهی می‌توانی قرآنی که نزد ابوبکر آوردی، اکنون بیاوری تا گرد آن جمع شویم. حضرت فرمود: «هیهات! راهی برای رسیدن به آن نیست. من در زمان ابوبکر چنان کردم تا بر شما اتمام حجّت کرده باشم و در روز قیامت نگویید: ما از این غافل بودیم، یا برای ما نیاوردی. اکنون این قرآن نزد من است و جز پاکان و جانشینان من کسی به آن دست نمی‌زند.»
عمر گفت: آیا زمانی برای اظهار این قرآن وجود دارد؟
حضرت فرمود: «آری! هنگامی که قائم از فرزندانم ظهور کند».(۱۰)
همچنین تمام کتاب ها و نوشته های معصومین علیهم السلام به نام های صحیفه جامعه(۱۱) که املای رسول خدا و خطّ علی – علیهما السلام – بود، کتاب علی،(۱۲) مصحف فاطمه،(۱۳) جفر ابیض،(۱۴) جفر احمر(۱۵) و صحیفه هایی که نام تمام پیامبران، پادشاهان و پیروان اهل بیت علیهم السلام بر آن نوشته است، نزد امام عصر قرار دارد.(۱۶)
منابع:
۱-ترجمه فرازهایی از دعای ندبه
۲-سوره یوسف/۹۴
۳-مکیال المکارم ج ۱ ص۲۲۱به نقل از کمال الدین ج ۱ ص۱۴۲
۴- بصائر الدرجات، ص ۱۳۵
۵- عقد الدرر۷ ص۲۷۷
۶- غیبت نعمانی، ص ۲۴۳
۷- همان، ص ۲۴۲
۸- معجم أحادیث الامام المهدی، ج ۳، ص ۳۸۶
۹- همان، ص ۲۰۱
۱۰- الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۴۱۹
۱۱- بصائر الدرجات، ص ۱۴۲
۱۲- همان، ص ۱۴۷
۱۳- همان، ص ۱۵۱
۱۴- معجم الامام المهدی، ج ۳، ص۳۸۸
۱۵-بصائر الدرجات، ص ۱۵۱
۱۶- بامداد بشریت پ۲۹ص۷۲-۷۱
